Słoik

            Mama robiła obiad – coś tam kroiła, coś mieszała. Córka weszła do kuchni i przyglądała się jej chwilę. Kochała ją ponad wszystko, mimo wszystko, za wszystko i za nic. To wyjątkowe ciepełko w sercu odczuwała nawet wtedy, gdy stały sobie po prostu w jednym pomieszczeniu, a nawet kiedy były kilometry od siebie.

- Jakbyś chciała kiedyś, żebym zniknęła, stłucz tamten słoik. – Stwierdziła niespodziewanie mama, wskazując ruchem głowy na najwyższą półkę.

            Córka spojrzała w tamtym kierunku. Stał tam tylko jeden słoik, w którym był jakiś świecący kłębuszek. Próbowała po niego sięgnąć, chcąc go schować w miejscu, w którym by się nie stłukł na pewno, ale była za niska i jej próby zdjęcia go zakończyły się tragedią. Słoik spadł i rozpadł się na milion małych kawałeczków, a mama znikła. Została rozpacz, złamane serce i nienawiść do samej siebie.